Monumento al Ludoviko Zamenhof
La busto de Ludoviko Zamenhof estis starigita en 1959 en la korto de la domo numero 3 de la strato Deribasovskaja , kie logis la skulptisto-esperantisto Nikolao Vasilijevic Blajkov (autoro de la busto de L. Zamenhof).
Ci tiu estas unu el la unuaj en la mondo (kaj gis nun la sola en nia lando) monumento al la kreinto de la lingvo Esperanto. En tiuj jaroj ne estis kutimo instali en la kortoj skulptajn bildojn de realaj homoj, des pli ke la lingvo Esperanto estis efektive malpermesita.
Tial, kiel diras la Odesaj legendoj, Blajkov rakontis al la scivolemulo, ke la gipsa skulptajo estas la bildo de lia patro; surmetu la kovrilon de la malnova puto por malhelpi akcidenton: la cieaj knaboj povas eniri la puton kaj liberigi.
Foto de la logantoj de la korto kie estas instalita la busto de L. Zamenhof (1959).
N. Blajkov staras dekstre de la bildo en blanka cemizo. Maldekstre de la busto staras L.L.Svetchenko, edzino de N.V.Blajkova (esperantisto). Iom pli malsupre kaj maldekstre (viroj kun okulvitroj kaj kravato) trovigas esperantisto I.I.Vagramov. Dekstre de la bildo, preskau apud la busto, staras grizhara eleganta viro - esperantisto N.I.Sigal.
Vi povas koni pli pri Odesaj Esperantistoj kaj la Esperanto-lingvo
ce la retejo " Verda Lampo "
En 1961, bulgaraj esperantistoj venis vizitante al Odeso kaj alportis broditan standardon kiel donacon al odesaj esperantistoj. Revendonaco ankau devus esti inda. Nikolao Vasiljevic decidis krei kopion de la busto de Zamenhof.
La kopio de la autoro de la busto estis sendita al Varno kaj tie ornamis la Zamenhof-placon. Tiam, en 1984, kiam la Internaciaj Esperanto-Kursoj estis malfermitaj en la urbo Pisanitsa en la Rodopaj Montoj, la busto de Zamenhof estis translokita tien kaj instalita antau la Kurskonstruajo. Nun lia loko estas nekonata
 La monumento estas farita el gipso, tre delikata materialo, do gi devas esti konstante restaurita. Komence, membroj de la junulara Esperanto-klubo "Verdagio" okupigis pri tio (en 1997 kaj 2005). Ekde 2008, la urbaj servoj ekvilibrigis la monumenton : ili starigis malpezan barilon, la betona piedestalo (iama puto) estis tegita per marmoro, pavimoj estis metitaj, la busto estis kovrita per speciala kunmetajo simila al marmoro. Odesanoj, turistoj venas al la korto.
La monumento estas unu el la listo de mondaj Esperanto-objektoj (ZEO - Zamenhof-Esperantaj objektoj), nombrante kelkmil ajojn. Estas nur du el ili en Odeso ( + memortabulo de V.Gernet ).
Esperanto jam delonge ne estas malpermesita en nia lando, kvankam gi ne estas tiel populara kiel la angla lingvo, kiu nun estas favora.
Miloj da homoj de ciuj agoj, politikaj opinioj kaj religiaj kredoj studas la internacian lingvon Esperanto. Komunikado en vojagoj kaj ce Esperanto-renkontigoj, komunaj sciencaj evoluoj, partopreno en la ekologia movado.... - estas sennombraj aplikajoj de Esperanto.
La 15-an de decembro esperantistoj en la tuta mondo festas la Zamenhofan Tagon (en Esperanto - Zamenhofa Tago) - la naskigtagon de Ludoviko Zamenhof.
En tiu ci tago kutimas doni al unu la alian donacojn (kutime Esperantajn librojn), viziti lokojn rilatajn al la "Esperanta kulturo", kaj temajn prelegojn.
Kio li estis - la kreinto de la lingvo Esperanto?
Naskigis en 1859 en Bjalistoko, provinco Grodno (nun gi estas la teritorio de Pollando). Laboris kiel kuracisto.
Zamenhof kredis, ke la ekzisto de multaj surteraj lingvoj disigos homojn, igos ilin netoleremaj reciproke, car ne ekzistas maniero kompreni unu la alian, konsenti (memoru la Babelan Turon).
Kaj li ekis krei novan neutralan lingvon: realan, emocie rican, kapablan unuigi la homaron.
En junio 1887, sub la pseudonimo "Doktoro Esperanto" (tradukita kiel "esperante"), li eldonis la brosuron "Internacia Lingvo". La unua numero estis en la rusa, iom pli postaj versioj en la angla, germana kaj franca estis publikigitaj.
La nova lingvo tuj popularigis kaj ekdisvastigis rapide tra Europo. La unuaj Esperanto-studrondoj en la Rusa Imperio aperis en Sankt-Peterburgo kaj Odeso.
Adeptoj de la nova lingvo estis L. Tolstoj, M. Gorkij, A. Barbusse , K.E. Ciolkovskij, I.V. Micurin, Akademianoj I.A. Orbeli kaj A.I. Berg,
poeto M. Isakovskij...
Sageto
Слева направо: эсперантисты Н. Блажков, Бените Кёрф, Сигал Н., Скворцова З.
Сентябрь, 1966
|
